zadziwiać się

См. также в других словарях:

• zadziwić — dk VIa, zadziwićwię, zadziwićwisz, zadziwićdziw, zadziwićwił, zadziwićwiony zadziwiać ndk I, zadziwićam, zadziwićasz, zadziwićają, zadziwićaj, zadziwićał, zadziwićany «wywołać podziw, wprawić kogoś w zdumienie, zaskoczyć kogoś czymś niezwykłym;… …   Słownik języka polskiego

• dziwić — ndk VIa, dziwićwię, dziwićwisz, dziw, dziwićwił «wprawiać w podziw, w zdumienie; zadziwiać, zdumiewać» Wszystko ją dziwiło i zaciekawiało. Dziwi mnie, że wygłaszasz takie sądy. dziwić się «być zdziwionym, okazywać zdziwienie» Dziwić się czemuś,… …   Słownik języka polskiego

• uderzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uderzaćam, uderzaća, uderzaćają, uderzaćany {{/stl 8}}– uderzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, uderzaćrzę, uderzaćrzy, uderzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać cios, raz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaskakiwaćkuję, zaskakiwaćkuje, zaskakiwaćany {{/stl 8}}– zaskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaskakiwaćczę, zaskakiwaćczy, zaskakiwaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• imponować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, imponowaćnuję, imponowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywoływać podziw, wzbudzać uznanie, wprawiać w zachwyt, zadziwiać, olśniewać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Imponować innym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień